dēlīrus (dēlērus), a, um, Adi. m. Compar. (deliro), irre, wahnwitzig, aberwitzig, schwachsinnig, senex, Cic.: mater, Hor.: Epicurus, Lact.: quasi delirum (Aesopum) risit, Phaedr.: nihil dici delirius potest, Lact. (s. Bünem ...
dēlīrāmentum (dēlērāmentum), ī, n. (deliro), albernes Zeug, -Geschwätz, Possen, Komik. u.a.: deliramenta loqui, Unsinn-, irre reden, Plaut. (s. Brix Plaut. capt. 596).
gārrulus , a, um (garrio), schwatzhaft, geschwätzig, I ... ... garrulus et acer, Varro fr.: quidam e turba garrulus, Phaedr.: garrula anus, delirus senex, Sen.: garr. populus, Val. Max.: natio in publicum muta, ...
dēlīrium , iī, n. (delirus), als mediz. t. t. = das Delirium, das Irresein, Cels. 2, 6. p. 37, 12 D. u.a.
dēlīritās (dēlēritās), ātis, f. (delirus) = deliratio, Laber. com. 139.
per-dēlīrus , a, um, sehr albern, sehr unsinnig, Lucr. 1, 692.