ef-fluo (ec-fluo), flūxī, ere (ex u. fluo), I) intr. heraus-, ausfließen, abfließen, ausströmen, entströmen, A) eig.: a) v. Flüssigkeiten: effluere imbres, Lucr.: sanguis, qui effluit, Cels.: num per nares ...
effluus , a, um (effluo), ausfließend, Avien. perieg. 1162 u.a.
efflūxio , ōnis, f. (effluo), das Hervorfließen, -rinnen, Ausströmen, de toto corpore sanguinis effluxio, Augustin. in psalm. 140, 4. – meton., der Ausfluß, Plur. bei Cassiod. hist. eccl. 1, 14.
efflūxus , a, um (effluo), haltlos, zerfahren, mens, Isid. 9, 7 (8), 26.
effluvium , iī, n. (effluo), der Ausfluß, a) aus dem Körper, als krankhafte Erscheinung, umoris e corpore, Plin. 7, 171: protinus pariter sanguinis cerebrique effluvio exspirare, Vell. 2, 120, 4. – b) aus einem ...
per-effluo , ere, verfließen = dahinfahren (verloren gehen), bildl. v. Pers., Vulg. epist. ad Hebr. 2, 1.
ef-fluēsco , ere (effluo), in etw. schwelgen, sumptuosis conviviis, Ambros. de off. 2, 21, 109.
super-effluo , ere, I) überfließen, im Überflusse vorhanden sein, Ambros. in psalm. 118. serm. 14. § 9. Claud. Mam. de stat. anim. 1, 21, 4. Paul. Nol. carm. 32, 511: pecunia supereffluens, Corp ...
ante (alte Form anti, wovon antidea, antideo; ... ... videret, quam a vita discederet, Cic.: veniam ante, quam plane ex animo tuo effluo, Cic.: ante quam de incommodis dico, Cic.: anno ante, quam mortuus ...