circino , āvī, ātum, āre (circinus), kreisrund-, kreisförmig machen, runden, ramos in orbem, Plin.: suos arcus per nubila (v. der Iris), Manil.: poet., auras easdem, kreisförmig durchfliegen, durchkreisen, Ov.: Partiz. circinātus, ...
circinus , ī, m. (κίρ ... ... 962;), der Zirkel, als Instrument, ratio circini, Plin.: circino circumducere alqd, Caes., dimetiri alqd, Vitr.: ad circinum rotundare, Vitr.: ad circinum fabricatus, Vitr.: in circino tornavit illud, drechselte es kreisrund, Vulg.
dē-circino , āre, abzirkeln, abrunden, arcum, Manil. 1, 296: terram in orbem, Manil. 3, 326.
circinātio , ōnis, f. (circino, eig. Beschreibung eines Kreises, dah. konkret) die Kreisbildung, der Kreis, Umkreis, Sing. u. Plur., Vitr.: linea circinationis, Vitr.: ducere circinationem, Vitr.: v. »Kreislauf« der ...
cingo , cīnxī, cīnctum, ere (vgl. κιγκλίς, das ... ... cingens, Lucr.: collem cingit palus, Caes.: colles cingunt oppidum, Caes.: flumen ut circino circumductum paene totum oppidum cingit, Caes.: oppida fossae cingebant, Ov.: cinxerunt aethera ...
circum-dūco , dūxī, ductum, ere, I) herumführen, - ... ... sollte, mit einer tiefen Furche vermittelst eines Pfluges bezeichnet wurde), Cic.: flumen ut circino circumductum, Caes.: c. linum ter vel quater, darumwinden, Ulp. dig ...