coepio (arch. coipio), coepī, coeptum, coepere ( die tempora praes. ... ... . Acc.: mane coepiam, Caecil. com. 90: neque pugnas neque ego litis coepio, Plaut. Men. 960: ubi nil habeat, alium quaestum coepiat, Plaut. ...
coipio , s. coepio.
in-coeptus , a, um (in u. coepio), ohne Anfang (Ggstz. interminus), Apul. de mund. 37.