cō-gnātus , a, um (gnatus = natus von nascor), ... ... cognatûm (= cognatorum) concordia, Plaut. Amph. 841: mit Dat., is mihi cognatus fuit, Ter.: negat Phanium esse hanc sibi cognatam, Ter.: quaedam regis cognata ...
benevolēns (benivolēns), entis (bene u. velle), wohlwollend, ... ... Plaut.: sua ben., Plaut.: neque benivolens (Umpf. benevolus) neque notus neque cognatus, Ter. Phorm. 97 Fl. – / Compar. u. Superl. ...