con-gemo , gemuī, ere, I) intr. laut aufseufzen, Cic. Mur. 51. Suet. Tib. 23. Vulg. Ierem. 22, 23. – poet. v. gefällten Baum, supremum congemuit, Verg. Aen. 2, 631. – II) tr. ...
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »congemo«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1466.