ob-torqueo , torsī, tortum, ēre, I) hindrehen, obtorque prorim (= proram), Acc. tr. 575: laevas dextrasque in undas obtorquet proram, Stat. Theb. 5, 414. – II) herumdrehen, umdrehen, collum od. gulam, die ...
obtortio , ōnis, f. (obtorqueo), die Verdrehung, Fulg. expos. serm. ant. 46. p. 123. 12 Helm.