Zurück | Vorwärts
Suchergebnisse (96 Treffer)
1 | 2 | 3 | 4 | 5
Einschränken auf Kategorien: Lexikalischer Artikel 
Tantum [1]

Tantum [1] [Pierer-1857]

Tantum, (lat.), so viel, genug; davon Tanti , in der Formel , es ist nicht tanti werth , es ist nicht so viel werth (mit einem begleitenden Gestus ) etwa, was man auf einen Nagel legen kann etc. ...

Lexikoneintrag zu »Tantum [1]«. Pierer's Universal-Lexikon, Band 17. Altenburg 1863, S. 236.
Tantum [2]

Tantum [2] [Pierer-1857]

Tantum (Tantumquerey) , britisches Fort im Gebiete der Fantis auf der Goldküste Guineas .

Lexikoneintrag zu »Tantum [2]«. Pierer's Universal-Lexikon, Band 17. Altenburg 1863, S. 236.
Tantum

Tantum [Herder-1854]

Tantum , lat., so viel, so groß; tanti , von solchem Werthe .

Lexikoneintrag zu »Tantum«. Herders Conversations-Lexikon. Freiburg im Breisgau 1857, Band 5, S. 411.
In tantum

In tantum [Pierer-1857]

In tantum (lat.), so weit es zureicht.

Lexikoneintrag zu »In tantum«. Pierer's Universal-Lexikon, Band 8. Altenburg 1859, S. 941.
In tantum

In tantum [Herder-1854]

In tantum , lat., in so weit.

Lexikoneintrag zu »In tantum«. Herders Conversations-Lexikon. Freiburg im Breisgau 1855, Band 3, S. 424.
Alterum tantum

Alterum tantum [Meyers-1905]

Alterum tantum (lat.), noch einmal soviel (nämlich als das Kapital ). Vgl. Wucher .

Lexikoneintrag zu »Alterum tantum«. Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 1. Leipzig 1905, S. 390.
Alterum tantum

Alterum tantum [Herder-1854]

Alterum tantum , lat., noch einmal so viel.

Lexikoneintrag zu »Alterum tantum«. Herders Conversations-Lexikon. Freiburg im Breisgau 1854, Band 1, S. 140.
Altĕrum tantum

Altĕrum tantum [Pierer-1857]

Altĕrum tantum (lat.), noch einmal so viel als die Hauptsache, von welcher die Rede ist, das Doppelte .

Lexikoneintrag zu »Altĕrum tantum«. Pierer's Universal-Lexikon, Band 1. Altenburg 1857, S. 368.
Plurăle tantum

Plurăle tantum [Meyers-1905]

Plurăle tantum (lat.), ein bloß in der Mehrzahl gebräuchliches Substantivum (z. B. Leute).

Lexikoneintrag zu »Plurăle tantum«. Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 16. Leipzig 1908, S. 46.
Das Alterum Tantum

Das Alterum Tantum [Brockhaus-1809]

Das Alterum Tantum (aus d. Lat.) heißt eigentlich: noch einmal so viel , und wird dieser Ausdruck gebraucht, wenn die Zinsen auf ein ausgeliehenes Capital nach und nach so hoch gestiegen sind, daß sie dem Capital gleich kommen. Mehrere Rechtslehrer wollen dies, ...

Nachtrag zum Lexikoneintrag zu »Das Alterum Tantum«. Brockhaus Conversations-Lexikon Bd. 7. Amsterdam 1809, S. 38.
Singulāre tantum

Singulāre tantum [Pierer-1857]

Singulāre tantum , ein nur im Singular gebräuchliches Substantivum , s.d.

Lexikoneintrag zu »Singulāre tantum«. Pierer's Universal-Lexikon, Band 16. Altenburg 1863, S. 128.
Plura

Plura [Pierer-1857]

Plura (lat.), Mehres. Plurālis , die Form der Mehrheit ... ... , wenn ein Hochgestellter von sich im Plural redet (Wir anstatt ich). Plurāle tantum , ein Substantivum , welches nur im Plural gebräuchlich ist, z.B. ...

Lexikoneintrag zu »Plura«. Pierer's Universal-Lexikon, Band 13. Altenburg 1861, S. 218.
Tanti

Tanti [Pierer-1857]

Tanti (lat.), s.u. Tantum .

Lexikoneintrag zu »Tanti«. Pierer's Universal-Lexikon, Band 17. Altenburg 1863, S. 236.
Disparat

Disparat [Eisler-1904]

Disparat sind Begriffe , die nicht zusammen zur Einheit verhnüpft ... ... nennt man auch Empfindungen verschiedener Sinnesgebiete. BOËTHIUS: »Disparata autem ea voco, quae tantum a se diversa sunt nulla contrarietate pugnantia, veluti terra, vestis, ignis« ( ...

Lexikoneintrag zu »Disparat«. Eisler, Rudolf: Wörterbuch der philosophischen Begriffe, Band 1. Berlin 1904, S. 226.
Analogie

Analogie [Eisler-1904]

Analogie : vgl. BAIN, Log. II, 140 ff. – »Analogia secundum esse« und »secundum intentionem tantum« unterscheidet THOMAS (l sent. 19, 5). – Über Analogieschlüsse vgl. BOËTHIUS, Opp. p. 864. KANT, Log. § 84, HEGEL, ...

Nachtrag zum Lexikoneintrag zu »Analogie«. Eisler, Rudolf: Wörterbuch der philosophischen Begriffe, Band 2. Berlin 1904, S. 859.
Anerkennen

Anerkennen [Eisler-1904]

Anerkennen = Beifall erteilen, für wahr halten, als wahr annehmen ... ... Stoiker , im »actus iudicativus« des WILHELM VON OCCAM, »quo intellectus non tantum apprehendit obiectum, sed etiam illi assentit vel dissentit... quod verum existimamus« (Prantl ...

Lexikoneintrag zu »Anerkennen«. Eisler, Rudolf: Wörterbuch der philosophischen Begriffe, Band 1. Berlin 1904, S. 35-36.
Zeit

Zeit [Mauthner-1923]

I. Ein entsprechendes Wort für diesen Begriff hat überall und immer ... ... 68) Vis incita... vis impressa... idem erit quoad rem, differentia existente in nominibus tantum. Aber er kennt schon die Lehre von der Erhaltung der Kraft (19 ...

Lexikoneintrag zu »Zeit«. Mauthner, Fritz: Wörterbuch der Philosophie. Leipzig 1923, Band 3, S. 436-497.
Raum

Raum [Eisler-1904]

... consideremus, et putemus semper mutari, quoties mutatur corpus. in spatio vero unitatem tantum genericam ipsi tribuamus, adeo ut mutato corpore, quod spatium implet, non ... ... non solemus significare locum vel spatium, in quo nulla plane sit res, sed tantum modo locum in quo nulla sit ex iis rebus, quas ...

Lexikoneintrag zu »Raum«. Eisler, Rudolf: Wörterbuch der philosophischen Begriffe, Band 2. Berlin 1904, S. 188-213.
Zeit

Zeit [Eisler-1904]

... sumpta distinguimus dicimusque esse numerum motus, est tantum modus cogitandi. neque enim profecto intelligimus in motu aliam durationem quam in ... ... Epist. 116, 105) erklärt SPINOZA: »Tempus non est affectio rerum, sed tantum merus modus cogitandi..., ens rationis« (Cogit. met. I, 4). ...

Lexikoneintrag zu »Zeit«. Eisler, Rudolf: Wörterbuch der philosophischen Begriffe, Band 2. Berlin 1904, S. 820-837.
Idee

Idee [Eisler-1904]

... sunt in Deo subiective et realiter, sed tantum sunt in ipso obiective, tanquam quaedam cognita ab ipso: quin ipsae ideae ... ... , colorum etc. atque etiam eorum ordinis et partium: quae omnia etsi ideae tantum et phantasmata sunt, ipsi imaginanti interne accidentia, nihilominus tanquam externa et a ...

Lexikoneintrag zu »Idee«. Eisler, Rudolf: Wörterbuch der philosophischen Begriffe, Band 1. Berlin 1904, S. 465-481.
Zurück | Vorwärts
Artikel 1 - 20

Buchempfehlung

Brachvogel, Albert Emil

Narziß. Ein Trauerspiel in fünf Aufzügen

Narziß. Ein Trauerspiel in fünf Aufzügen

Albert Brachvogel zeichnet in seinem Trauerspiel den Weg des schönen Sohnes des Flussgottes nach, der von beiden Geschlechtern umworben und begehrt wird, doch in seiner Selbstliebe allein seinem Spiegelbild verfällt.

68 Seiten, 8.80 Euro

Im Buch blättern
Ansehen bei Amazon