Tyndareus , eī, m. (Τυνδάρε ... ... 8, 31. Serv. Verg. Aen. 2, 601: Tyndarei gener, v. Agamemnon (dem Gemahle der Klytämnestra), Ov. Iv. 352. – Dav.: ...
Palamēdēs , is, m. (Παλαμήδ ... ... der Buchstaben Υ u. Δ durch Beobachtung des Fluges der Kraniche, begleitete Agamemnon nach Troja, wo er von Ulixes, den er zum Zuge nach Troja gezwungen ...
... Il . 14, 181, vom Leibgurt des Agamemnon unter dem Panzer, κατὰ ζώνην ϑώρηκος ἔνερϑεν νύξε 11, 234. ... ... Gürtel getragen wurde, zwischen den Hüften u. kurzen Rippen, hieß so, wie Agamemnon Il . 2, 479 heißt Ἄρεϊ ζώνην ἴκελος , dem Ares ...
ἄναξ , ἄνακτος, ὁ (vgl. ἀνά, ἄνω ), der ... ... s. Musgr. Soph. O. R . 85. 904. Bei Homer heißt Agamemnon oft ἄναξ ἀνδρῶν , vgl. Iliad . 9, 98 οὕνεκα πολλῶν ...
θῡμός , ὁ (ϑύω , Plat. Crat . ... ... . Selten so bei den Folgdn; οὕτω τὸν αὑτοῠ ϑυμὸν ὁρμαίνει πεσών , von Agamemnon, der im Sterben ist, Aesch. Ag . 1361. Bei Eur. ...
ὰκέων , still, ruhig, schweigend; Hom . siebzehnmal; Iliad ... ... ἧστο (Zeus); 10. 85 φϑέγγεο, μηδ' ἀκέων ἐπ ἔμ ἔργεο (Agamemnon); Od 9. 427 τοὺς ἀκέων συνέεργ (Odysseus); 10. 52 ...
βάσκω , gehen , Nebenform von βαίνω (βάω ... ... 158. 24, 144, an Hermes Iliad . 24, 336, an den zu Agamemnon gesendeten Traumgott Iliad . 2, 8; dritter Vers der Rede Iliad . ...
κόρυς , υϑος, ἡ , acc . κόρυϑα u. ... ... ä., also von Metall u. dadurch von der ledernen κυνέη unterschieden, obwohl Agamemnons Helm, 12, 184 ff., κυνέη u. κόρυς heißt; σύν ...
ξενίζω , ion. u. ep. ξεινίζω , 1) einen Fremden ... ... φοίνιος Ἄρης οὐκ ἐξένισεν , El . 96, mit Hindeutung auf den Mord des Agamemnon, der nachher beim Mahle erfolgte; ἀλλά μ' ἐξένιζες ἐν δόμοις , ...
ἁβρύνω ( ἁβρός ), putzen, κούρην εἰς γάμον Leon. ... ... Aesch . μὴ γυναικὸς ἐν τρόποις ἐμὲ ἅβρυνε Ag . 892, wo Agamemnon den asiatischen Prunk bei seinem Empfange ablehnt. – Häufiger med sich putzen ...
θεράπων , οντος, ὁ , der Diener, bei Hom . ... ... , 23, 113, u. 19, 143 alle griechischen Heerführer die ϑεράποντες des Agamemnon heißen. Bes. heißt so bei Hom . der Wagenlenker, Il . ...
γεραρός ( γέρων, γεραιός, γέρας ; von γεραρός ist ... ... ἴδον ὀφϑαλμοῖσιν οὐδ' οὕτω γεραρόν· βασιλῆι γὰρ ἀνδρὶ ἔοικεν ; der also Beschdiebene ist Agamemnon; vs . 211 στάντων μὲν Μενέλαος ὑπείρεχεν εὐρέας ὤμους, ἄμφω δ' ...
βασιλεύς , ὁ, βασιλέως , ion. ῆος , acc . ... ... εἷς βασιλεύς, ᾡ ἔδωκε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω ; 1, 277 sagt Nestor, vom Agamemnon redend, zum Achilleus μήτε σύ, Πηλείδη, ἔϑελ' ἐριζέμεναι βασιλῆι ἀντιβίην, ἐπεὶ ...
σκῆπτρον , τό , der Stab , eigtl. das, worauf ... ... Hes. Th . 30 (vgl. ῥάβδος, ῥαψῳδός) . Beim Scepter schwört Agamemnon, ναὶ μὰ τόδε σκῆπτρον , Il . 1, 234, wo es ...
μείλιγμα , τό , alles zur Besänftigung, Beruhigung, Erheiterung Dienende, ... ... bezieht, = ἀπομαγδαλιά; Χρυσηΐδων μείλιγμα , Aesch. Ag . 1414, heißt Agamemnon, Liebling, Luft der Chryseis; bes. von Sühnopfern, χοὰς φερούσας νερτέροις μειλίγμασιν ...
κύδιστος , superl ., u. κῡδίων , ον , compar ... ... , u. die Athene, Διὸς ϑυγάτηρ κυδίστη 4, 515, als auch den Agamemnon, 1, 122; auch Aesch. Suppl . 13 u. frg . ...
διο-γενής , ές , zeusentstammt , ... ... . 10, 443, vom Odysseus; Iliad . 9, 106 spricht Nestor zum Agamemnon ἐξ ἔτι τοῠ ὅτε, διογενές, Βρισηίδα κούρην χωόμενος Ἀχιλῆος ἔβης κλισίηϑεν ἀπούρας ...
δημο-βόρος , das Volk verschlingend, d. ... ... . ϑυμοβόρος . Bei Homer δημοβόρος einmal, Iliad . 1, 231 wird Agamemnon von Achilleus δημοβόρος βασιλεύς genannt. Vgl. Iliad . 18, 301 ...
προ-τέλειος , vor der Einweihung ... ... πολέμων ἀρωγὰν καὶ προτέλεια ναῶν , Aesch. Ag . 219, das Opfer, welches Agamemnon in seiner Tochter für die Schiffe der Griechen darbrachte; auch ἐν προτελείοις κάματος ...
Verzeichnis der Abkürzungen und der angeführten Schriftsteller. Die allgemein üblichen Abkürzungen ... ... . od. Spt. = Septem contra Thebas, Pers. = Persae, Ag. = Agamemnon, Ch. = Choephorae, Eum. = Eumenides, Suppl. = Supplices, frg. ...
Buchempfehlung
Grabbe zeigt Hannibal nicht als großen Helden, der im sinnhaften Verlauf der Geschichte eine höhere Bestimmung erfüllt, sondern als einfachen Menschen, der Gegenstand der Geschehnisse ist und ihnen schließlich zum Opfer fällt. »Der Dichter ist vorzugsweise verpflichtet, den wahren Geist der Geschichte zu enträtseln. Solange er diesen nicht verletzt, kommt es bei ihm auf eine wörtliche historische Treue nicht an.« C.D.G.
68 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro