ναυ-βάτης , ὁ ... ... στρατός , Ag . 960; auch ὁπλισμοί , 393; νεὼς σῆς ναυβάτης , Soph. Phil . 536, öfter; auch ναυβάτῃ στόλῳ , ih . 270; ναυβάταν λεών , Eur. I. ...
ἐπι-βατός , ersteigbar, Her . 4, 62 u. Folgde; ἐξ ἧς ἐπιβατὸν ἐπὶ τὰς ἄλλας νήσους , von wo ... ... Plut. Dem . 14. – D. Cass . 14, 42 sagt ἐπιβατὴν Κελτικὴν ποιῆσαι .
παρα-βαίνω (s. βαίνω ), 1 ... ... , 13, 708, von dem Kämpfer, der neben dem Wagenlenker steht (vgl. παραβάτης ), u. so in tmesi : πὰρ δέ οἱ Ἀντήνωρ περικαλλέα βήσατο ...
κατα-βάτης , ὁ , ein Wagenkämpfer, der auch absteigt u. zu Fuße kämpft, Plat. Critia . 119 b; Hesych . erkl. ἀπὸ τοῦ ἅρματος ἀποβάτης . S. auch καταιβάτης .
... 962; , ὁ , p. = καταβάτης , der Herabsteigende, Herabfahrende, bes. Beiwort des in Blitz u. Donner ... ... . XII, 522 f u. Sp ., wie Lycophr . 1370; καταιβάτης κεραυνός Aesch. Prom . 359, wie σκηπτός Lycophr . ...