canīnus , a, um (canis, s. Prisc. 2, ... ... Plaut. Cas. 973. – subst., canīna, ae, f. (sc. caro), Hundefleisch, Auct. inc. b. Varr. LL. ...
vēnātio , ōnis, f. (venor), I) das Jagen ... ... 6, 8. – b) das erlegte, das Wildfleisch, Wilbbret (caro ferina), omnis avis, omnis venatio, Cels.: ven. capta, Liv.: unde ...
īsicium , iī, n. (urspr. insicium, v. ... ... 402 (Schuch esiciatus). – Subst., ēsiciāta, ae, f. (sc. caro) = isicium (s. vorher), Anthol. Lat. 176, 4 (1087 ...
būbulus , a, um (bos), zum Rind gehörig, ... ... aus Ochsenhäuten, Solin.: fimum, Liv.: caseus, Varr. u. Suet.: caro, Plin. u. Lampr.: isicia, Rindfleischwurst, Edict. Diocl.: lac ...
dē-faeco , āvī, ātum, āre (de u. faex), ... ... . u.a.: animus defaecatus, ungetrübte Stimmung, Plaut. aul. 79: caro ab omni defaecata labe vitiorum, Ambros. in Luc. 7. § 141 extr ...
cohērēs , ēdis, c, der Miterbe, L. ... ... ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8: u. als fem., caro consors et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: ...
columba , ae, f. (columbus, s. Varr. LL. ... ... Venus heilig, Ov.: columbae nidus, Suet.: columbae pullus, Cael. Aur.: columbarum caro, Plin.: columbas vendens u. qui columbas vendit, der Taubenhändler, ...
fluidus , a, um (fluo), fließend, flüssig, I ... ... Nol.: frondes, Lucr. – b) locker, weich, schlaff, schlotterig, caro, Plin.: lacerti, Ov.: so auch corpora, Liv.: neutr. pl. ...
ursīnus , a, um (ursus), von Bären, Bären-, ... ... ungi ursino, Pallad. – II) subst., ursīna, ae, f. (sc. caro), Bärenfleisch, Petron. 66, 5.
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... α) übh.: orbis extumus, arcens et continens ceteros, Cic.: ut (caro mollis) intestina non satis contineat, Cels.: vis caloris... hieme fit densior eamque ...
cor-rumpo , rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), ... ... solent, Auct. b. Afr.: Aeschinus odiose cessat; prandium corrumpitur, Ter.: assa caro danda est et valens, quae non facile corrumpitur, Cels.: conclusa aqua facile ...
con-tundo , tudī, tūsum, ere, zusammen - od ... ... leni vino contunduntur, Cels. – m. in... usque u. Akk., caro magnorum piscium in sole siccata et in pollinem usque contusa, Mela. – b ...
libellus , ī, m. (Demin. v. liber), eine ... ... einreichen), Flor.: libelli coniurationem nuntiantes dati, Vell.: in scrinio eius datus a Caro de me libellus inventus est, Plin. ep. – c) Bittschrift, ...
re-cēnseo , cēnsuī, cēnsītum u. cēnsum, ēre, wiederholt ... ... durchgehen, durchmustern, überdenken, ab initio loca haec, Quint.: omnem suorum numerum carosque nepotes fataque fortunasque virum, Verg.: cum animo suo memoriam alcis, Min. Fel ...
per-maneo , mānsī, mānsum, ēre, fort und fort bleiben ... ... ) rogos, Ov.: ultima (coniunx), quae mecum seros permansit in annos, Ov.: caro illa insolubilis et permanens in aeternum, Lact. – 2) fort und ...
īn-farcio (īn-fercio), farsī (fersī), farsum (fersum) ... ... mort. pers. 49, 3: hiatus crinibus infarsus, Tert. de pall. 4: caro stercoribus infersa, Tert adv. Marc. 3, 10. – / Vulg. ...
dē-morior , mortuus sum, morī, I) aus einem Kreise ... ... , demortua vitis, Col.: demortuae arbores, ICt.: v. Fleisch, demortua caro (Ggstz. viva caro), Salv. de gub. dei 7, 1. – II) absterben, ...
Carystus , ī, f. (Κάρυστος), I) Stadt an der Südküste von Euböa, berühmt durch ... ... Solin. – II) Stadt der Ligurier im ager Statellas, j. Carosio, Liv. 42, 7, 3.
1. taurīnus , a, um (taurus, s. Prisc. ... ... Plin.: fimum, Plin. – subst., taurīna, ae, f. (sc. caro), Ochsenfleisch, Rindfleisch, Iudic. coc. et pist. 88 (Anthol. ...
trāpētum , ī, n. u. trāpētus , ī, m ... ... Nom. trapetus, Cato r.r. 22, 3: Akk. trapetum, Caro r.r. 20, 1 u. 22, 1: Akk. Plur. ...
Buchempfehlung
Nach einem schmalen Band, den die Droste 1838 mit mäßigem Erfolg herausgab, erscheint 1844 bei Cotta ihre zweite und weit bedeutendere Lyrikausgabe. Die Ausgabe enthält ihre Heidebilder mit dem berühmten »Knaben im Moor«, die Balladen, darunter »Die Vergeltung« und neben vielen anderen die Gedichte »Am Turme« und »Das Spiegelbild«. Von dem Honorar für diese Ausgabe erwarb die Autorin ein idyllisches Weinbergshaus in Meersburg am Bodensee, wo sie vier Jahre später verstarb.
220 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro