in-clutus (inclitus), a, um (in u. clueo), ... ... 821. – b) v. Lebl.: iudicium, Enn.: templum, Liv.: maxime inclutum in terris oraculum, Liv.: leges Solonis, Liv.: urbs incluta specu, Sall.: ...
quadrātus , a, um (quadro), viereckig, I) ... ... ), Quint. 2, 5, 9: id quod ex illis conficitur aut quadratum aut solutum erit, Quint. 9, 4, 69: facile est, ubi omnia quadrata currunt ...
cōnfīnium , ī, n. (confinis), I) die Grenzscheide ... ... , si pervenire eo non potuerunt, errantes perveniunt ad confinium eius generis, quod appellamus dissolutum, Cornif. rhet. 4, 16 (Kayser ad confinium [genet. plur. ...
coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... c. expletiva, Serv.: coniunctiones et praepositiones, Sen.: sequitur coniunctio, Quint.: dissolutum est, quod coniunctionibus verborum e medio sublatis, separatis partibus effertur, Cornif ...
dissolūtus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... locker, nicht numerös, Cic. or. 195. – u. subst. dissolūtum, ī, n., als rhet. Fig. (= dissolutio no. II, ...
integumentum , ī, n. (intego), die Überdeckung, Bedeckung ... ... : istius insignis nequitia frontis involuta integumentis, Cic. Pis. 12: lubenter enim te evolutum illis integmentis (integum.) dissimulationis tuae nudatumque perspicio, Cic. de or. 2, ...