Preis , I) Belohnung, bes. für befriedigend gelöste Aufgaben (Prämie): ... ... (Belohnung für Fleiß, Prämie). – praemium certaminis od. praemium, quod victor aufert (Kampfpreis, Preis, den der Sieger in jeder Art Wettkampf davonträgt). – ...
viriditās , ātis, f. (viridis), I) die grüne ... ... II) bildl., die Jugendfrische, Lebhaftigkeit, Munterkeit, frische Tatkraft, senectus aufert viriditatem, Cic.: ut (illud opinatum malum) et habeat quandam viriditatem, einen ...
Kronenräuber , qui regnum regi eripit oder aufert; qui regnum rege exacto occupat.
... in ortus, v. Perseus, Ov.: bubo aufertur transversus, fliegt schräg, Plin. – 2) übtr.: a) ... ... .: ne cum sensu doloris aliquo spiritus auferatur, Cic.: si vitam adulescentibus vis aufert, senibus maturitas, Cic. – β) vernichtend hinweg ... ... Marc. 13, 5 u. auferite = auferte, Itala (Palatin.) Luc. 19, 24: parag ...
mox , Adv. (altindisch makšú, eilend), bald, ... ... zur Angabe des mit der Gegenwart fast zusammenfallenden, unmittelbar folgenden Augenblicks, ergo mox auferto tecum, quanto abibis, Plaut.: mox ait, Prop. – quam mox, ...
... ) weg, nicht mehr da! fort mit etc.! tolle. tollite. aufer. auferte (nimm, nehmt hinweg! s. Verg. Aen. 8, 439: tollite cuncta, inquit, coeptosque auferte labores); abi! apage te! (geh hinweg!). – fort mit dir ...
2. quasi , Adv. (qua-si), wie wenn, ... ... quasi poma ex arboribus, cruda si sunt, vix evelluntur, sic vitam adulescentibus vis aufert, Cic.: dafür bei Spät. aeque... quasi, Ulp. dig. 49, ...
... mit Abl. des Preises. – alqd aufert mit Akk. der Zeit (etwas nimmt so u. so viel ... ... jmds. erworben. erkauft); alqd alci finis vitae est. alqd alci vitam aufert od. mortem affert (es ist etwas die Ursache von jmds. ...
abbrennen , I) v. tr. deurere. – exurere ( ... ... durch Feuersbrunstverheertwerden, von Städten etc.). – die Stadt brennt ganz ab, incendium urbem aufert: das Feuer ist abgebrannt und geht aus, consumptus ignis exstinguitur. – ...
ob-rigēsco , riguī, ere, erstarren, I) eig ... ... : ita Sopater de statua C. Marcelli, cum iam paene obriguisset, vix vivus aufertur, Cic. Verr. 4, 87. – II) geistig, v. Pers.: ...
versinken , in etwas, mergi od. demergi od. ... ... eine Insel) ins Meer, alqd hauritur profundo; alqd devoratur ab aqua; alqd aufert mare. – in Armut v., ad inopiam redigi: in tiefe Armut ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... Liv.: in publico assistere in conspectu patris, Caes.: densus nimbus conspectum regis contioni aufert, Liv.: cadere in conspectum, Cic.: consistere in medio conspectu (im schauenden ...
vernichten , comminuere (zertrümmern, z.B. statuam). – delere ... ... fruges). – auferre (von der Erde wegnehmen, z.B. incendium urbem aufert). – eine Stadt etc. gänzlich v., funditus tollere od. evertere ...
praepūtium , iī, n., die Vorhaut, Sen. ... ... 4, 17, 8 (Übersetzung von Ierem. 4, 4): circumcīdimini domino et auferte praeputia cordium vestrorum, Vulg. Ierem. 4, 4. – / praepudium geschr ...