1. dīlēctus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. diligo), lieb, wert, teuer, a) v. Pers.: dilecti tibi poetae, Hor.: Latona supremo dilecta penitus Iovi, Hor.: luce mihi carior ...
2. dīlēctus , ūs, m. (diligo), das Lieben, Chalcid. Tim. 135.
3. dīlēctus , ūs, m., die Auswahl, Wahl, s. dēlēctus.
traut , carus; carus et dilectus.
dī-ligo , lēxī, lēctum, ere (dis u. lego), ... ... A) als milit. t.t., Soldaten ausheben, tiro dilectus, Veget. mil. 1, 8. p. 12, 9 L. – ...
beliebt , dilectus (geliebt u. geschätzt, bei jmd., alci, v. Pers.). – gratiosus (in Gunst stehend, bei jmd., alci od. apud alqm, v. Pers.). – iucundus, gratus, verb. gratus atque iucundus, ...
3. penitus , Adv., I) inwendig, ganz inwendig, im Innersten, Manil. 4, 309. Auct. Aetnae 319. – dilectus Iovi, innig geliebt, Hor.: Superl. penitissime, Sidon. epist. 4, ...
dēlēctus u. dīlēctus , ūs, m. (deligere), ... ... ., acceptorum autem beneficiorum sunt dilectus habendi, Cic. de off. 1, 49. – II) als ... ... acerbe actus, Liv. epit. – Plur., dilectus adversum vos habiti, Sall. fr.: neque delectus agere nec copias ...
Geliebte , der, amatus. dilectus. od. umschr. is quem amo oder diligo (übh.). – amator (Liebhaber, w. s.).
Liebhaber , a) in engerer Bed., der ein Mädchen liebt: ... ... (der Liebhaber, der dem Mädchen auch offenkundige Beweise seiner Zuneigung gibt). – dilectus. amatus (der Geliebte). – cultor (der einem Mädchen den Hof ...
auserwählen , s. auswählen. – auserwählt , I) = auserlesen, w. s. – II) geliebt. dilectus. – seine Auserwählten (Auserkorenen), de eius delectu: ein Auserwählter (Auserkorener) von jmd., jmds. sein, de delectu alcis esse; alcis ...
Herz , I) im physischen Sinne, eig. u. übtr.: ... ... animo ac studio tuus. – ich besaß sein ganzes H., familiariter ab eo dilectus probatusque sum. – sein H. an etwas hängen, alqd amplexari ( ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; ... ... tua iacet, Ov.: iacebit opera fabrilis, Sen.: iudicia iacebant, Cic.: omnis hic dilectus iacet, Cic.: iustitia vacillat vel iacet potius omnesque eae virtutes, quae etc., ...
teuer , I) eig.: carus (Ggstz. vilis). – ... ... etc. – II) uneig., im hohen Grade lieb, wert: carus. – dilectus (hoch geschätzt). – es ist mir jmd. t., alqm diligo et ...
2. partio , īvī u. iī, ītum, īre, ... ... aerarium cum eo partitus es? Cic.: suum honorem cum Scipione partitur, Caes.: curam dilectus in consules partitur, Tac.: ipsi provincias (Geschäfte) inter se partiuntur, ...
ausheben , I) aus einem Orte herausheben, a) übh.: emovere (z. B. eine Tür [aus der Angel], ... ... . pressen. – Ausheben , das, -ung , die, der Soldaten, dilectus. – conquisitio militum (mehr gewaltsame Au.).
Lieblingskind , deliciae patris od. matris od. parentum; ... ... – Lieblingssklave , deliciae domini. – der L. jmds., deliciae alcis; dilectus alci ex servis praecipue: servus alci gratissimus: er ist ber L. des ...
Schuld, schuld , I) was man schuldig ist: debitum ( ... ... : u. nec suam segnitiem sed vim morbi in causa esse, quo serius dilectus perficeretur); alqd alcis culpā od. vitio contigit (z.B. quod ...