rhēdo , s. rēdo.
2. Anthēdōn , onis, f. (Ἀνθηδώ ... ... met. 7, 232 u. 13, 905. – Dav. Anthēdonius , a, um, anthedonisch, Stat. Theb. 9, 291 u.s. – II) ...
1. anthēdōn , onis, f. (ἀνθηδών), eine Art des Mispelbaums, die griechische Mispel (Mespilus tanacetifolia, Sibth.), Plin. 15, 84.
Rhēdonēs , s. Rēdonēs.
Calchēdon (Calcēdon, Chalcēdon), onis u. onos, Akk ... ... 945;λκηδόνιος), kalchedonisch, aus Kalchedon, Thrasymachus Calch., Cic.: smaragdus Calch., faseriger Malachit od. ... ... Plin. (ders. subst. bl. Calchedonius u. von smaragdus geschieden, Vulg. apoc. ...
Carchēdonius , a, um (Καρχηδόνιος u. Καρχηδών = Carthago), karchedonisch, karthagisch, Plaut. Poen. prol. 53: carbunculus C., viell. ...
bustrophēdon , Adv. (βουστροφηδόν), von der Rechten zur Linken u. wieder von der Linken zur Rechten, eine alte Art zu schreiben, Mar. Victorin. 1, 14, ...
rēdo (rhēdo), ōnis, m., eine Fischart ohne Gräten, Auson. Mos. 89.
3. Glaucus , ī, m. (Γλαυκός), I) ein Fischer zu Anthedon, der sich durch den Genuß von Kräutern von göttlicher Begeisterung ergriffen und getrieben fühlte, ins Meer zu springen, wo Oceanus u. Tethys ihn in einen ...
Rēdonēs (Rhēdonēs), um, m., eine Völkerschaft in Gallia Lugdunensis, in der Gegend des heutigen Rennes in der Bretagne, Caes. b. G. 2, 34, 1 u. 7, 75, 4.
versātio , ōnis, f. (verso), das Sich-Herumdrehen, ... ... Vitr.: rotae, machinae, Vitr.: totius oculi, Plin.: hoc genus scripturae dicebant ›bustrophedon‹ a boum versatione, Mar. Victorin. 1, 14, 6. p. 56 ...
Calcēdon , - onia , - onius , s. Calchēdon.
Chalcēdōn , onis, f., s. Calchēdon.
Calchādon , s. Calchēdon.
Chalcēdonius , a, um, s. Calchēdon.
Euboea , ae, f. (Εὔβ ... ... Plaut.: litus, d.i. Aulis, Euböa gegenüber, Prop.: so auch Anthedon, d.i. in Böotien, Euböa gegenüber, Ov.: cultor aquarum, der (aus Anthedon stammende) Meergott Glaukus, Ov.: ora Cumarum, Verg. – b) ...