1. merula , ae, f., I) die Amsel, Varro LL. ... ... Hor. de art. poët. 458. Isid. orig. 12, 7, 69: merulae albae, als Seltenheit, Varro r. r. 3, 9, 17. ...
2. Merula , ae, m., Name einer plebej. Familie der gens Cornelia, aus der am bekanntesten L. Corn. Merula, flamen Dialis, im J. 87 v. Chr. nach Vertreibung des Konsuls ...
merulātor , ōris, m. (merum), der Weintrinker, Corp. inscr. Lat. 6, 13481 = Carm. epigr. 463 Buecheler.
Amsel , merŭla.
merulus , ī, m., s. 1. merulano. I.
meruleus , a, um (merula), schwarz wie eine Amsel, Plaut. Poen. 1289.
Cornēlius , a, um, Name eines der wichtigsten röm. Geschlechter, ... ... , Maluginenses, Scipiones, Rufini, Sullae, Lentuli auch die plebejischen Balbi, Mammulae, Merulae etc.). – Bes. bekannt sind unter den Männern: P. Cornelius Scipio ...
friguttio (frigultio, fringultio, fringulio), īre (verlängerte Form v. ... ... 104. Paul. ex Fest. 90, 14. Schol. Iuven. 14, 5), merulae in occultis tesquis fringultiunt, Apul. flor. 17, p. 27, 15 Kr ...
cossyphus , ī, m. (κόσσυφος), die Amsel, rein lateinisch merula, Plin. Val. 5, 26 (wohl irrtümlich als Fisch).
sandaracinus (sanderacinus), a, um (σανδαράχινος), sandarachfarben, merula sandaracino ore, Naev. com. 123; vgl. Fest. 325 (b), ...
pōno , posuī, positum, ere (zsgzg. aus po [= ... ... . apponere), globos melle unguito, papaver infriato, ponito, Cato: p. pavonem, merulas, Hor.: p. unctum, einen Leckerbissen, Hor.: invitas ad aprum, ...
cano , cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ... ... ) von Tieren, a) v. Vögeln, singen, schlagen, merula canit aestate, hieme balbutit, Plin. – od. heulen, ...
labōro , āvī, ātum, āre (2. labor), I) v. ... ... folg. Acc. u. Infin., non laboro, inquit, hoc loco discessisse Merulam, Varro. – B) (nach 2. labor no. II) durch ...