īnfantia , ae, f. (infans), I) das Unvermögen ... ... , 5: ab infantia sua usque in praesens, Vulg. gen. 46, 34: statim ab infantia, Plin. ep. 4, 13, 9: iam inde ab infantia ...
iūmentum , ī, n. (= iugmentum v. iungo, wie ... ... im Ggstz. zum Reiter (rector), Amm. 16, 12, 22: iumento statim desiluit, ibid. § 35. – Caesaris Augusti a iumentis, kaiserlicher Stallmeister, ...
1. autumnus , ī, m., der Herbst ... ... Ov.: autumno (im H.), Varr., Verg. u. Plin. ep.: statim autumno, Liv.: autumno, non verno (al. non vere), Plin.: vel ...
irruptio , ōnis, f. (irrumpo), das Eindringen, ... ... . Subjj.: diluvialis, Solin. 9, 8: luminis, Pallad. 10, 17: statim undique ex aperto et abdito, superne, ab infimo aquarum fiet irruptio, Sen. ...
ē-nōtēsco , ē-nōtuī, ere, nach außen hin bekannt ... ... quoque hoc disticho enotuit, Suet. Oth. 3, 2: iudicium et favor tunc statim, cum ad exercitum proficiscereris, et quidem inusitato enotuit, Plin. pan. 5, ...
... Curt. – m. Acc., c. statim Hasdrubalem, Liv. 2) übtr.: a) der Zeit nach ... ... itinere proficiscentem ad mercatum quendam, Cic.: c. Ephesi regem, Liv.: si statim navigas, nos Leucade consequere, Cic. – v. Lebl., Scipionem ...
2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, ... ... α) der Umweg, Umschweif = das indirekte Verfahren, non statim de eo, quod in iudicium venit, (debet) rogare, sed aliquo circuitu ...
convīvium , iī, n. (con u. vivo), das ... ... u. Suet.: sollemne et tempestivum, Curt.: turpe, Cic. – abducere alqam statim e convivio, Suet., extra convivium, Sen. rhet. – accipere alqm convivio, ...
sīgnifico , āvī, ātum, āre (signum u. facio), ... ... . ut u. Konj.: voce et manibus ex vallo significare coeperunt, ut statim dimitterentur, Caes.: hic contra, ut paulum exspectaret, manu significat, Plin. ep ...
in-tumēsco , tumuī, ere, auf - od. ... ... vor Stolz sich aufblasen, sich überheben, sich stolz blähen, intumescere statim superbiā ferociāque, Tac.: numquam secundis rebus intumuit, Plin. ep.: intumuit numero ...
memoriter , Adv. (memor), I) mit Hilfe des Gedächtnisses, ... ... de Laelio m., Cic.: m. multa ex orationibus Demosthenis pronuntiare, Cic.: libros statim lectos et ignotos quidem plurimos m. reddere, Spart.: omnes ordines m. salutare ...
dis-pliceo , plicuī, plicitum, ēre (dis u. placeo), ... ... 188 in. – / Partic. displicitus, a, um, mißfällig, ei statim displicita esset (i.e. displicuisset) insolentia, Gell. 1, 21, 4. ...
Bröckchen , frustulum. – bröckeln , friare. – ... ... gelehrte Brocken, docta dicta, ōrum, n. pl. – brockenweise , frustatim; frustillatim. – bröcklig , friabilis.
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... Sichtbarwerden, die Erscheinung, 1) eig.: primo statim conspectu (sogleich bei seiner ersten E. = sowie er zum erstenmal sich ...
praecipuus , a, um (prae u. capio), vor ... ... ). – Plur. praecipua, ōrum, n., α) im allg.: duo statim praecipua (wichtige Handlungen) ex imperatoria mente monstravit, Vopisc. Aur. 23, ...
ap-prehendo (ad-prehendo), prehendī, prehēnsum, ere, poet. ... ... ) in der Rede erfassen = vorbringen, ut quidquid ego apprehenderam, statim accusator extorquebat e manibus, Cic. Clu. 52. – b) im Geiste ...
pro-ficīscor , fectus sum, ficīscī (Inchoat. v. proficio), ... ... inclutas Siciliam atque Italiam visere, Gell. 16, 19, 5. – absol., statim proficiscitur, Sall.: me in Asiam persequens proficiscitur, Ter.: constituerunt ea, quae ...
crepusculum , ī, n. (creper), die Dämmerung, ... ... das Zwielicht (Ggstz. diluculum), primo crepusculo, Plaut.: post crepusculum statim, Suet.: mane vel crepusculo, Plin.: et primo mane prodeundum et crepusculo redeundum ...
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro