cirrātus , a, um (cirrus), I) kraushaarig, umlockt, gelockt, caterva (Schülerschar), Mart. 9, 29, 7: caepa cirrata, haariger Zwiebelkopf, Petr. 58, 2: pueri nigri, Angustin. de civ. dei 22, 8 no. 5 ...
lockig , cirratus (von Natur). – cincinnatus (durch Kunst).
Fransen , fimbriae. – cirri (insofern sie kraus sind). – mit Fr. versehen, fimbriatus; cirratus (Spät.).
gelockt , cirratus. cirro crispatus (mit natürlichen Locken). – cincinnatus (mit künstlichen Locken).