cōnstrūctio , ōnis, f. (construo), die Zusammenschichtung, I) im allg.: 1) = die schichtweise Zusammenfügung einzelner Werkstücke zu einem Bau (Ggstz. destructio), a) eig.: c. lapidum, Sen. ad Polyb. 18 ...
Syntax , constructio dictionum, quam Graeci σύνταξιν vocant.
Wegebau , constructio viae (das Anlegen eines Wegs, ICt.). – viarum stratura. viarum munitio od. munitiones (das Pflastern der Wege). – jmdm. die Leitung eines W. übertragen, alci sternendarum viarum curam mandare.
2. passīvus , a, um (v. patior), passiv, I) empfindsam, der Empfindung und der Affekte fähig, Apul ... ... als gramm. t. t., passiv (Ggstz. activus), significatio, constructio, Gramm.: verba, Gramm.
Brückenbau , aedificatio od. constructio pontis – seit dem Beginn des B., ex eo tempore, quo pons institui coeptus est. – Brückenbogen , fornix pontis. – Brückendamm , pontes longi et aggeres. – Brückengeld , portorium. ...
periodisch , I) zu gewissen Zeiten wiederkehrend; z.B. per. ... ... ; circumscriptus; numerose cadens. – p. Schreibart, verborum apta et quasi rotunda constructio; circumscriptus verborum ambitus: seine Rede ist p., oratio bene cadit et ...
Wortfügung , I) Anordnung oder Fügung der Worte: verborum ordo od. consecutio od. structura od. constructio (Gramm.). – II) Syntax, im Gegensatz zur Wortbildung: syntaxis (Gramm.).
cōpulo , āvī, ātum, āre (copula), als Band oder durch ... ... no. a. – od. den Periodenbau eng verknüpfen, zusammenfügen, constructio verborum tum coniunctionibus copuletur tum dissolutionibus relaxetur, Cic. – od. zwei Wörter ...
Periode , I) Zeitraum: tempus (eine Zeit, ein Zeitraum übh.). – tempestas (eine Zeit in bezug auf gewisse Merkmale, Umstände, ein Zeitabschnitt). – ... ... longa sententiarum continuatio: eine fließende u. gerundete P., apta et quasi rotunda constructio.
rotundus , a, um (rota), scheibenrund, im ... ... auf periodische Art wohl zusammengekettet sind, abgerundet, verborum apta et quasi rotunda constructio, Cic.: nec satis, ut ita dicam, rotundus (Thucydides), Cic.: verba, ...
abrunden , rotundare (rund machen. z. B. alqd ad ... ... – die A. des Satzes, der Periode, verborum apta et quasi rotunda constructio; rhythmische, verborum quaedam ad numerum conclusio, auch conclusio sententiarum. ...
abbrechen , I) v. tr. brechend lösen, A) ... ... no. I, B, 1: destructio (das Auseinanderfügen, Ggstz. constructio). – demolitio (das Niederreißen). – Übrig. durch die Verba unter »abbrechen ...
compositio , ōnis, f. (compono), die Zusammenstellung, ... ... die Wort-, Satzfügung, der Periodenbau, compositio est verborum constructio, quae facit omnes partes orationis aequabiliter perpolitas, Cornif. rhet.: c. apta, ...
attenuātus (adtenuātus), a, um, PAdi. m. Superl. ... ... oratio (Ggstz. gravis oratio), Cornif. rhet.: genus orationis, Cornif. rhet.: constructio verborum, Cornif. rhet.: ipsa illa pro Roscio iuvenilis abundantia multa habet attenuata, ...