effectio , ōnis, f. (efficio), 1) das Zustandebringen, Bewirken, Augustin. de civ. dei 12, 7: circuli, das Konstruieren, Hyg. astr. 3, 4. – prägn. das Tun, die Ausübung ...
Schöpferkraft , effectio. – natura efficiendi. rerum natura. natura (sofern sie sich in der Welt offenbart). – die Natur scheint bei ihm ihre Sch. versucht zu haben, in hoc natura quid efficere possit videtur experta.
Bildungsmittel , disciplina (Lernmittel). – doctrina (Lehrmittel; beide ... ... die Jugend, artes, quibus puerilis aetas informari solet. – Bildungstrieb , effectio (bildende Kraft in der Natur). – studia, n. pl. ...
Kraft , die, vis (im allg., sowohl von der physischen ... ... u. verborum sententiarumque). – die bildende K. (in der Natur), effectio. – rüstige K, vis vigorque: männliche (rüstige) K., virilis ...
bilden , I) eig.: a) formen, gestalten: fingere. effingere ... ... sunt. artes effectivae (im Gegensatz zu den theoretischen etc.): die bildende Kraft, effectio: ein b. Künstler, fictor. – sich bilden – entstehen, ...
bewirken , facere. efficere. perficere (zustande bringen). – afferre, bei jmd., alci (verursachen, Körper-u. Gemütszustände, z. B. alacritatem, languorem, ... ... b. können, auctoritate suā multum valere apud alqm. – Bewirkung , effectio.
vollziehen , exsequi. persequi (z.B. alcis mandata: ... ... »Tod«. – vollziehende Gewalt, imperium. – Vollziehen , das, exsecutio; effectio. – Vollzieher , exsecutor; effector; confector. – der V. ...
schöpferisch , procreatrix (die erzeugende, z.B. natura). ... ... (vgl. »Erfindungsgeist«); vir summā copiā (v. Pers.): sch. Kraft, effectio (bildende Kraft). – Adv .sollerter; ingeniose.
bewerkstelligen , efficere. conficere. perficere (zustande bringen). – patrare (durchsetzen, z. B. pacem). – ad effectum adducere (zur ... ... (auf etw. Schlimmes hinarbeiten, z. B. defectionem). – Bewerkstelligung , effectio. confectio (das Zustandebringen).