pluit , s. pluo.
... lapidibus pluvisse, Liv.: terrā pluvisse, Liv.: cum pluit terrā, cum pluit cretā, cum pluit lapidibus (non ut grando appellari solet hoc ... ... . in psalm. 134, 13: Apollo nobis pluit, Mercurius vobis pluit, Arnob. 1, 30: pluam super terram, ...
Mulde , alveus. – kleine, alveolus. – es regnet wie mit Mulden, urceatim pluit.
... , pluere. – es regnet, pluit: es regnet stark, magnus effunditur imber; magna vis imbrium effunditur: ... ... expers imbrium. – es regnet etw. (wie Blut, Steine etc.), pluit alqā re; imber alcis rei defluit (vgl. »Blutregen, Steinregen«). ...
Goldregen , imber aureus. – es fällt ein G., *auro pluit – goldreich , auro abundans (v. Menschen u. Ländern). – auri od. auro fertilis (v. der Erde, v. Flüssen etc.). – aurosus ...
Steinregen , imber lapideus (eig.). – lapidatio (bildl., ... ... Steinen, v. Menschen). – es fällt ein St., de caelo lapidat. lapidibus pluit (eig., vom Himmel); fit lapidatio (man wirst mit Steinen): es ...
intervolito , āre (Intens. v. intervolo), dazwischen herumfliegen od. - flattern, inter alia prodigia et carne pluit, quem imbrem ingens numerus avium intervolitando rapuisse fertur, Liv. 3, 10, ...
Milchhaar, -haare , lanūgo. – milchicht, milchig , lactĕus; lactens. – Milchnapf , sinus oder sinum lactis. – Milchregen , imber lactis. – es fällt ein M., imber lactis defluit; lacte pluit.
rōro , āvī, ātum, āre (ros), I) intr. ... ... Verg. – 2) träufeln = tröpfeln, ante rorat quam pluit, Varro LL.: per cutem roraverint sanguinis guttae, Apul.: lacrimae rorantes, Lucr. ...
inter (altindisch antar, innen, innerhalb, zwischen, ahd. ... ... eminet inter omnes in omni genere dicendi, Cic. – inter alia prodigia et carne pluit, Liv. – u. bei Pers. zur Angabe des Wohnorts, inter ...
lapis , idis, m. (vgl. griech. λέπας, kahler ... ... (verwandelt werden), v. der Niobe, Hieron. epist. 69, 2: lapidibus pluit, es regnet Steine (vom Himmel), es fällt ein Steinregen, Liv.: ...
... . Blut-, Steinregen: es fällt R., pluit; imber od. nimbus effunditur: es ergießt sich ein heftiger R ... ... crescit: im R., beim R., in imbri; per imbrem; dum pluit: unter sehr starkem R., im ärgsten R. wohin gelangen, maximo ...
namque , Coni., ein verstärktes nam, von dem es sich ... ... zur Angabe einer Erläuterung, nämlich, prodigium extemplo dedicationem secutum. Namque lapidibus pluit, Liv.: tum Sp. Maelius rem peiore consilio est aggressus. Frumento namque privatā ...
gießen , I) schütten: fundere. – an etwas g., ... ... effundere ex alqa re. – es gießt wie mit Mulden vom Himmel, urceatim pluit. – II) = begießen, w. s. – III) durch Gießen ...
continenter , Adv. (continens), I) zusammenhängend, a) ... ... iam amplius horis sex c. pugnaretur, Caes.: in Albano monte biduum c. lapidibus pluit, Liv.: ante rem gestam quae facta sint, c. us que ad ipsum ...
blutlechzend , s. blutdürstig. – blutleer, blutlos , sine sanguine (im allg.). – sanguine carens (von Natur kein Blut habend, z. B. von ... ... imbrium quasi cruentae. – es fällt ein B., imber sanguinis defluit; sanguine pluit.