pulsātio , ōnis, f. (pulso), das Stoßen, Schlagen, I ... ... Cornif. rhet. 2, 41 u. ICt. – II) bildl.: pulsatio pudoris, gewaltsame Entehrung, Paul. sent. 5, 4. § 4.
anklopfen , pulsare, z. B. an die Tür, fores, ostium, ianuam. – Anklopfen , das, pulsatio (an die Tür, ostii).
stoßen , I) v. tr.: 1) bewirken, daß ... ... suchen, z.B. rostro, hastā). – Stoßen , das, pulsus; pulsatio. – in der Fechtkunst, ictus inferendi ratio.
klopfen , I) v. intr. an oder auf etwas ... ... contundere. comminuere (zerklopfen, z.B. Steine). – Klopfen , das, pulsatio (z.B. an die Tür, forium). – impulsus (z.B ...
accentio , ōnis, f. (accino), der starke Klang, die Betonung, Eulog. in Cic. somn. Scip. p. 15, 15 Hold ... ... et ubi nimius incitatiorque pulsus est, accentio vocitatur, succentio vero, cum lenior tardiorque pulsatio est‹.