temperātio , ōnis, f. (tempero), I) die rechte-, zweckmäßige Einteilung ... ... organisierende, ordnende Prinzip, das Organ, sol mens mundi et temperatio, Cic. de rep. 6, 17.
Mischung , das Mischen oder Gemischtsein, mixtio. – mixtura (als ... ... M., auch von Abstr., z.B. mixtura aequabilis vitiorum atque virtutum). – temperatio (gehörige Versetzung, als Beschaffenheit, aeris). – die geschickte M. mannigsa ...
Temperatur , temperatio (z.B. caeli). – temperies (z.B. aëris). – laue T., tepor: warme T., calor: mittlere T., temperies media.
Organisation , temperatio – die natürliche O, temperatio naturae: O. des Körpers, corporis temperatio; natura et figura corporis: die ganze O. der Gliedmaßen ... ... geistige O., cum corporis tum animi temperatura: O. des Staates, temperatio civitatis od. rei ...
Klima , caelum (der Himmel, meton. = Himmelsstrich u. ... ... salubris loci natura: das ungesunde, pestilens natura loci: ein gemäßigtes K., temperatio od. temperies caeli; temperata caeli regio; aër temperatus calore et frigore: ...
con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... 87, 3. – m. inter se, zB. ut enim corporis temperatio, cum ea congruunt inter se, e quibus constamus, sanitas, sic animi dicitur ...
moderātio , ōnis, f. (moderor), das Mäßigen, ... ... Milde, der Hitze u. dgl., moderatione et temperatione sublatā, Cic.: temperatio lunae caelique moderatio, Cic. – 2) in geistiger u. moral. Hinsicht ...
Beschaffenheit , qualitas (ποιότης, ... ... aëris): schlechte, asperitas (Rauheit); foeditas (Garstigkeit): gemäßigte B., temperatio (bes. der Witterung): B. des Feldes, condicio agri: B. ...