Online-Bibliothek

con-cito , āvī, ātum, āre (Frequ. v. concieo ... ... quod Graeci παθητικόν nominant, quo perturbantur animi et concitantur, Cic.: mirabile esse videtur hominem totiens irasci, totiens dolere, totiens omni motu animi concitari, Cic.: animi quodam ...

ar-ripio , ripuī, reptum, ere (ad u. rapio), ... ... publiz. t. t., zur Haft aufgreifen, aufheben, Virginius arripi iubet hominem et in vincula abduci, Liv.: uno aut altero arrepto quieturos alios, Liv.: ...

... , beschuldigen, alqm iudicio od. nomine od. crimine alcis rei od. (bei Spät.) in crimen ... ... crimine in summum capitis periculum, Cic.: alqm iudicio capitis, Cic.: alqm statuarum nomine, Cic.: alqm ambitus crimine, Cic.: alqm veneni crimine, Suet.: alqm ...

... mit u. ohne den Zusatz nomine od. nominatim, Caes. u.a.: so auch ... ... lictorem a ligando, Gell.: locupletes assiduos ab aere dando, Cic.: ab eius nomine Thessalia appellatur, Vell.: appellata est ex viro virtus, Cic.: Italia appellata ...

2. comparo , āvī, ātum, āre (compar), gleichs. ... ... . wem? quis huic deo compararier ausit? Catull.: neminem tibi profecto hominem ex omnibus anteposuissem, aut etiam comparassem, Cic. fr.: ut, qui aliorum ...

... beim Volke, die Amtsbewerbung, homines ad ambitionem gratiosissimi, Cic.: quod me ambitio et forensis labor ab omni ... ... bei ihren Amtsbewerbungen, Sall.: tanta exarsit ambitio, ut primores etiam civitatis prensarent homines, Liv.: u. Plur., ut studia cupiditatesque honorum atque ambitiones ex ...

agnōsco (ad-gnōsco), nōvī, nitum, ere (ad u. ... ... ex imagine eius quam ex ipso notior erat; quem ut agnovi etc., Cic.: nomine audito agnovēre virum, Liv.: veterem Anchisen agnoscit amicum, Verg.: ille ubi matrem ...

ab-ripio , ripuī, reptum, ere (ab u. rapio), fortraffen, I) fortraffen, fortreißen = von hinnen ... ... filios e complexu parentum, Cic.: virginem a complexu patris, Liv.: liberos eorum obsidum nomine in servitutem, Auct. b. Afr.

abs-cēdo , cessī, cessum, ere, weg-, fortgehen, sich ... ... t.t. der Malerei) in der Perspektive zurücktreten (Ggstz. prominere), Vitr. 1, 2, 2 u. 7. pr. § 11. ...

calēsco , caluī, ere (Inchoat. v. caleo), warm ... ... b) durch animalische Wärme: α) absol.: ex iis, quae in homine sunt, hic (sanguis) celerrime vel calescit vel refrigescit, Cels. 4, 6 ...

2. adiūtor , ōris, m. (adiuvo), der Unterstützer ... ... quibus adiutoribus regem aggressus, unter deren Beistand, Sall.: u. so paucos homines hoc adiutore Q. Opimium omnibus bonis evertisse, Cic. – hic adiutor meus ...

... urbem, Liv.: miraculo rei novae atque indignitate homines, Liv.: matronas ex domo (v. Schrecken), Liv.: obscuram atque ... ... Liv.: per largitionem veteranos, Tac.: Etruriam in arma, Liv.: per legatos homines ad arma, Liv.: milites aut plebem ad repetendam per secessionem libertatem, ...

cāritās , ātis, f. (carus), der hohe Preis, ... ... caritate et honore esse, Liv.: complecti alqm amicitiā et caritate, Cic.: benevolentiā devincire homines et caritate, Cic.: alqm eximiā caritate diligere, Curt.: ut omnis caritas aut ...

1. col-ligo , āvī, ātum, āre (con u. ... ... Band verknüpfen, verketten (gew. mit inter se), (mens) homines antea dissociatos iucundissimo inter se sermonis vinculo colligavit, Cic. de rep. 3, ...

ap-probo (ad-probo), āvī, ātum, āre, I) ... ... haec, Plaut.: quod actum est di approbent, Cic.: di approbent! habemus hominem etc., wir haben, so Gott will, einen usw., Cic.: id ...

amoenus , a, um (vgl. amo), Adi. m. ... ... amoena Venus, Plaut.: mea amoena Stephanium, Plaut.: consultor, Macr.: Graeci plusculi, homines amoeni, Gell.: infantes amoeniores, Gell.: gerite amanti mihi morem amoenissimi (pessuli), ...

af-fingo (ad-fingo), finxī, fictum, ere, hinzubilden, ... ... 7, 1, 2: neque vera laus ei detracta neque falsa afficta, Cic.: homines affingentes vana auditis, Liv.: alci rerum novarum crimen affingere, Tac. – 3 ...

al-licio (ad-licio), lexī, lectum, ere (ad u ... ... multorum animos, Calp. Piso fr.: benevolentiam cibo, Cic.: dicendo mentes, Cic.: hominem ad se, Plaut.: oratione benignā multitudinis animos ad benevolentiam, Cic.: quonam modo ...

bāiulus (bāiolus), ī, m. = ἀχθοφόρος, ein ... ... . Poen. 1301: utrum nobis est quaerendum, quid baioli atque operarii, an quid homines doctissimi senserint? Cic. parad. 23. – m. Genet., stercorum, ...

bonitās , ātis, f. (bonus), die gute Beschaffenheit einer Sache, die Güte, I) in materieller Hinsicht, ... ... bonitas in suos, iustitia in omnes, Cic.: id non sine divina bonitate erga homines fieri, Cic.