... artes, Ov.: si luditur alea pernox, luven.: aleae ludendae causā, ICt.): id quod in ... ... der Spielverlust, ICt.: exercere aleam, Tac.: aleae indulgere, Suet.: aleā se oblectare, Suet.: alqd in alea ... ... in alea, Plaut.: de alea condemnatus u. lege, quae de alea est, condemnatus, Cic.: ...
1. Alea , ae. f. (Ἀλέα), ... ... dem sie in Arkadien, bes. zu Alea, Mantinea u. Tegea, verehrt wurde (nach einigen von Aleus ... ... nach Hermann opusc. 7. p. 270 von ἀλέη, effugium), templumque Aleae nemorale Minervae, Stat. Theb. 4, ...
galea , ae, f. (vgl. griech. κυνέη, ... ... , 5 u.a.: loricae galeaeque aëneae, Cic. Verr. 4, 97: gal. venatoria, Jägerhelm ... ... II) übtr.: a) die Mütze, ›tiara‹ galea sacerdotis est, Schol. Iuven. 6, ...
tālea , ae, f., I) das Stäbchen, ... ... zu fangen, die Barre, taleae ferreis hamis infixis etc., Caes. b.G. 7, 73, ... ... Fugen der Mauern zusammenzuhalten, Vitr. 1, 5, 3. – c) talea ferrea, ein längliches Stückchen Eisen, ein ...
palea , ae, f. (altind. palāva-s, ... ... u.a. – Plur., palearum navis, ein Spreuschiff, eine Schiffsladung Spreu, Cic.: ubi paleis vestita sunt frumenta, Colum. – II) übtr.: A) palea aeris, Erzschaum, Plin. 34 ...
Malea , ae, Akk. ān, f. (Μαλέα, ... ... 2, 3. 8 (2. § 49 u. 50): Nbf. Maleae, ārum, f. (Μαλέαι), Serv. Sulpic. ...
palear , āris, n. (v. palea), I) die herabhängende Haut unter dem Halse des Stieres, die ... ... . = rumen, die Kehle, der Schlund, palearibus revocat herbas, käut wieder, Calp. ecl. 3, 17.
galear , āris, n. (galea), die Perücke, bes. der Schauspieler, C. Gracch. u. Varro bei Charis. 80, 9 u. 10. Suet. fr. p. 10, 16 R. Vgl. Diom. ...
Thalēa , ae, f., s. Thalīa.
āleātor , ōris, m. (alea), der Würfel - od. Glücksspieler, Spieler ... ... dig. 50, 16, 225; al. pauper, Quint. 2, 4, 22: aleatorum conventicula, Ambros. de Tob. 11, 38.
āleāris , e (alea), zum Würfelspiel gehörig, Würfel-, tabella, Cael, Aur. chron. 2, 1, 25.
paleāris , e (palea), zur Spreu gehörig, Spreu-, arista, Ven. Fort. de ... ... Augustin. de div. quaest. qu. 61, 1. – subst., paleāre, is, n. = ἀχυρών, ein Spreuhaufe, Gloss. ...
paleālis , e (palea), zur Spreu gehörig, Spreu-, uva, in Spreu aufbewahrt, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 37, 209 u. 3, 21, 204.
āleārius , a, um (alea), zum Würfel- od. Glücks-) Spiel gehörig, Spiel-, lex, Plaut. mil. 164: amicitiae, Amm. 28, 4, 21.
platalea , ae, f., ein Wasservogel, wahrsch. der Pelikan, die Kropfgans, Cic. de nat. deor. 2, 124 (vgl. 2. platea).
galeāris , e (galear), zur Perücke gehörig, reticula, Claud. Quadrig. ann. 1. fr. 32 (b. Non. 222, 2).
paleātus , a, um (palea), mit Spreu versehen, -vermischt, Colum. u. Plin.
galeārius , iī, m. (galea), der Helmträger, ein Soldatendiener, Troßbube, Sing. Caper 103, 3 K.: Plur., Veget. mil. 1, 10 u. 3, 6. p. 77, 5 L. (wo Lang ...
paleārium , iī, n. (palea), der Spreuboden, Colum. 1, 6, 9.
āleātōrius , a, um (aleator), zum Würfel - od. ... ... ex Fest. 8, 1: voces, Sidon. ep. 2, 9: ritu aleatorio. Gell. 18, 13, 6. – dah. subst., āleātōrium, ī, n., der Ort, wo Hasard gespielt ...
Buchempfehlung
Im Jahre 1758 kämpft die Nonne Marguerite Delamarre in einem aufsehenerregenden Prozeß um die Aufhebung ihres Gelübdes. Diderot und sein Freund Friedrich Melchior Grimm sind von dem Vorgang fasziniert und fingieren einen Brief der vermeintlich geflohenen Nonne an ihren gemeinsamen Freund, den Marquis de Croismare, in dem sie ihn um Hilfe bittet. Aus dem makaberen Scherz entsteht 1760 Diderots Roman "La religieuse", den er zu Lebzeiten allerdings nicht veröffentlicht. Erst nach einer 1792 anonym erschienenen Übersetzung ins Deutsche erscheint 1796 der Text im französischen Original, zwölf Jahre nach Diderots Tod. Die zeitgenössische Rezeption war erwartungsgemäß turbulent. Noch in Meyers Konversations-Lexikon von 1906 wird der "Naturalismus" des Romans als "empörend" empfunden. Die Aufführung der weitgehend werkgetreuen Verfilmung von 1966 wurde zunächst verboten.
106 Seiten, 6.80 Euro