1. cautus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. ... ... 14, 8, 13. – mit ab (gegen) u. Abl., cautus ab incursu belli, Lucan. 4, 409.
2. cautus , ūs, s. cautum.
in-cautus , a, um, PAdi., I) unbehutsam, unbedachtsam, unvorsichtig, nicht ... ... auf der Hut, sorglos vor Gefahr, arglos (Ggstz. cautus, praeparatus), homo inc. et rusticus, Cic.: homo simplex et inc., Plin ...
per-cautus , a, um, sehr vorsichtig, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 6. § 18.
praecautus , a, um (praecaveo), sehr vorsichtig, pr. vero ille est rex, qui etc., Augustin. serm. 5, 1 Mai.
cautē , Adv. m. Compar. u. Superl. (cautus), behutsam, vorsichtig, mit Vorsicht, der Vorsicht gemäß, ingredi, Acc. fr.: incedere viā, Plaut.: iter caute diligenterque facere, Caes.: caute pedetemptimque dicere, Cic.: eo mi abs ...
cautō , Adv. (cautus) = caute (w. s.), *Enn. praet. 2. p. 279 R. 2 zw.
cautum , ī, n. od. cautus , ūs, m. (caveo), die Verschreibung, der Schuldschein, inveteratae legis cautum novo sanctionis ordine mors amisit, Augustin. serm. 30, 1 Mai.
cautim , Adv. (cautus, caveo), vorsichtig, behutsam, Acc. tr. 77 u. 541. Ter. heaut. 870.
cautēla , ae, f. (cautus v. caveo), I) die Behutsamkeit, Vorsicht, Apul. met. 2, 6 u. 5, 5. Oros. 2, 10, 3 (Plaut. mil. 603 unecht). – II) die ...
incautē , Adv. (incautus), unbehutsam, unbedachtsam, unvorsichtig, sorglos vor Gefahr, arglos, verb. inc. et stulte, Cic.: inc. et nimis fortiter, Plin. ep.: inc. et od. atque inconsulte, Quint. u. ...
dīligēns , entis, PAdi. m. Compar. u. Superl ... ... v. Pers. = aufmerksam, pünktlich, gründlich, gewissenhaft, umsichtig, cautus ac dil., Caes. fr.: praetor dil., severus ac dil., Cic.: dil ...
cautulus , a, um (Demin. v. cautus), ziemlich sicher, Gell. 1, 3, 30.
im-parātus , a, um (in u. paratus), ... ... ungerüstet, nicht versehen mit usw., verb. inermis atque imp., Caes.: incautus atque etiam imp., Caes.: imp. aggredior ad dicendum, Cic.: imp. cum ...
ergā (vgl. ergo), Praep. m. Acc. I ... ... Sache, um die sich eine Eigenschaft dreht, raro quisquam erga bona sua satis cautus est, Curt.: fuit hic vir de primis erga rem publicam domi forisque laudabilis ...
amb-io , īvī, u. iī, ītum, īre ( ... ... terram lunae cursus proxime ambiret, Cic.: curruque atrorum vectus equorum ambibat Siculae cautus fundamina terrae, Ov.: iubet a civibus urbem ambiri, Lucan. – insbes., ...
amāns , antis, PAdi. m. Compar. u. Superl ... ... Liebhaber (in einzelnen Fällen; vgl. amator), Ter. u.a.: incautus amans, Verg.: neglectus amans, Ov.: bes. im Plur., Cic. ...
dī-gnōsco od. dī-nōsco , nōvi, nōscere (dis ... ... dinoscere, quis sit, Ulp. dig. 39, 4, 3. § 2: dinoscere cautus, quid solidum crepet, Pers. 5, 24: dinosci arduum est, utrum... ...
flagello , āvī, ātum, āre (flagellum), geißeln, peitschen, ... ... ), Quint.: pondera, erschüttern, Stat. – im Bilde, puteal multā cautus vibice, harten, argen Wucher treiben, Pers. 4, 49: hic consentiamus ...
prōvidus , a, um (provideo), I) vorhersehend, rerum ... ... . – 2) insbes., besorglich, vorsichtig, behutsam, verb. cautus providusque, Cic., cautus et providus, Liv., prudens et providus, Cic. – übtr., dispice, ...
Buchempfehlung
Robert ist krank und hält seinen gesunden Bruder für wahnsinnig. Die tragische Geschichte um Geisteskrankheit und Tod entstand 1917 unter dem Titel »Wahn« und trägt autobiografische Züge, die das schwierige Verhältnis Schnitzlers zu seinem Bruder Julius reflektieren. »Einer von uns beiden mußte ins Dunkel.«
74 Seiten, 3.80 Euro