Adschüs

[391] Du hest mi so väl Fründschaft dan

un büst nu so wit mit mi gahn

dörch Nacht un Dag un dick un dünn,

nu wi'ck di all, wat got is, günn'n –

ick segg di nu adschüs!


Torecht heww ick wat Origs klœhnt,

kann sin, toväl ok vor di drœhnt;

na, jede Vagel fläut't sin Leed,

so as he nah sin'n Snabel heet –

ick segg di nu adschüs!


Wi gahn nu all beid hier vuneen,

wen weet, wat wi üns weddersehn,

wen weet, wat du dat tweete Mal

ok stiggst mit mi de Landstrat dal –

ick segg di nu adschüs!


Wen weet, wat ick ok Order krieg

un wider gah un wider stig;

ick häng min'n Handstock an de Wand

un schüdd di, Broder, nu de Hand

un segg di nu adschüs!


Quelle:
John Brinckman: Vagel Grip. Rostock 1976, S. 391.
Lizenz:
Kategorien: