[412] (Anfang 1858)
De Paster Schult vun Snickelsnuckel
de was grad as sonn Swin so smuck,
he hadd'n Puckel uppen Puckel
un stameln ded he as'n Buck.
Sin Prädigt wuß he as'n Stacker
un schöt koppheister dörch sin Räd';
man in Gottswurt was he'n Racker
un dücht sick mihr, as Luther ded.
He was dor heel un gor nah andan,
wen em nich ihrt, wen he nich möcht,
den hadd he girn in Buß un Bann dan
un em dat Abendmahl verseggt,
den hadd he girn turn Kak verdunnert,
as Hexenmeister glik verbrennt,
wir dat man noch dat oll Johrhunnert,
hadd he man dörft, hadd he man künnt.
(He was sonn rechten Heukendräger,
butwennig witt un blank un glatt,
nah ünnen groff, nah baben söt.)
He was'n Macker von de Framen,[412]
as Sirup söt bi vörnähm Lür,
uns' Herrgott un sin'n Sœhn sin Namen
de was em dor as Kaff so dür.
Bi vörnähm Volk dor makt he krumm sick
un gaff de Sak ehr rechten Klemm,
œwer mit den Düwel smet he üm sick
bi all de Minschen ünner em.