|
[274] Hei! störmt vun de nurdlich Kant
dat in'n Küsel her!
Hei! de Snee de törmt 'ne Schant
dwas dor vör de Katenwand –
dat's 'ne wille Gär.
Rein as ob de Winter dun
dor koppheister schöt
œwer Stock un œwer Tun –
allens sleiht he blag un brun,
kümmt wat inne Möt.
Hei! he grœlt, un dat gerött
em so söt un fin,
as de Vagel singt he nett,
de den Burn de Kalwer frett
un ahn Solt de Swin.