Online-Bibliothek

Aptheker int Moor

[50] He lüttje Appentheker,

He grote Blickernbüss!

Wat will He Puttenstœker

Hier mank de Heilohknüss?

Hier wasst keen Magenpillen,

De Snurrbein sünd noch hart,

Hier's nix vœr Hannsch un Brillen

Un Snurr- un Sęgenbart!

Nę bliv He bi sin Butteln

Un röhr de Möser um!

Hier stiggt He mank de Dutteln

As Pock in Maanschin rum.[51]

Dat kennt de Hadbar bęter,

– Hett ok son dünne Been: –

He geit as blinne Peter,

As Mullwarp mank de Steen.

Nę, kam He hier to Siden!

Dar geit en Jümfernstig,

Ok kumt Em bald vun widen

En Weerthshus int Gesich.

De Infahrt steit wul apen,

Dat Hus is billi grot;

Schull He dat Lock ni drapen,

So rop He man: help Gott!

Süh so! nu is He sęker!

Nu wisch He sik den Sweet,

Un nęhm sin Möserstœker

Un seh sik vœr de Föt.

Un schull dat sik mal passen

Un hett He Stęwelsmęr,

Un schulln hier Jümfern wassen:

So kam He wedder hęr.