Online-Bibliothek

Ad Auctorem.

[11] Umbræ vitam hominis cecinit quandoque fugaci

Vates Pelasgus similimam.

Namque, velut, Phœbum cum nox subducit opaca,

Nubesve nigra, diffugit

Vmbra: Hominum citó vita fugit, Parcacque revellunt

Filum trahendum ocyssimé.

Tu similem fingis, quod noctu terret et urget

Timore, speque, somnio.

Nam pueri ætatis quæ primis fecimus annis,

Vt somnium, aut elapsa sunt

Ex animis nostris: aut si quid restat et hæret,

Ipsi timemus pallidi;

Aut admiramur, cum nos maturior ætas

Aliud monet, prioraque

Vellicat, et rursus nova quando advolvitur ætas,

Putas priorem, somnium.

Hæc oculis à Te vivo quia picta colore

Socco exhibentur scenico,

Gratia non Italis tantúm et debetur Achivis,

Verúm manet quoque Te tua,

Vnanimésque canent, referent et ad astra nepotes

Honore multo Teutonum.

I.F.N.H.S.[12]