22. Dat kümmt endlich doch an den Rechten

[70] De oll Postmeister Möller fröggt

Den Jungen, de de Breiw utdröggt:

»Hest du de Breiw besorgt, Jehann?«

»Ja, Herr!« – »Ok den, de an

Den Jehann Krischan Engel wir,

De bi den Snider Block is in de Lihr?

Hest du sin Wahnung endlich funnen?«[70]

»Ja, Herr«, antwurt de Burs, nahdem hei sick besunnen,

»Ja, Herr. Doch mit den ollen Breiw

Dor gung mi dat tauirst ganz eklich scheiw;

De Sak, de was sihr bisterig,

Denn in de Laagerstrat, dor wahnt hei nich

Un wahnt en En'n lang wider an den Strand;

Un wahnt nich rechtsch – ne! linker Hand;

Un wahnt ok nich in't drüdde Stock –

Ne! hei wahnt unnen in en Keller;

Sin Meister is nich Snider Block,

Sin Meister, de heit Snider Teller;

Hei sülwst, hei heit nich Krischan Engel –

Ne! hei heit Ann'meriken Dürten Rist,

Un't is ok keinen Sniderbengel –

Ne! Herr, 'ne olle Waschfru is't.«

Quelle:
Fritz Reuter: Gesammelte Werke und Briefe, Band 2, Rostock 1967, S. 70-71.
Lizenz:
Kategorien: