σφρᾱγίζω

[1051] σφρᾱγίζω, ion. σφρηγίζω, 1) siegeln, besiegeln, versiegeln, ἐν ᾡ κεραυνός ἐστιν ἐσφραγισμένος, Aesch. Eum. 792; γράμματα, Eur. I. A. 38; δεινοῖς σημάντροισιν ἐσφραγισμένοι, I. T. 1372; übh. stempeln, bezeichnen, auch mit Wunden, Ritzen u. dgl. – 2) übertr., begränzen, bestimmen, festsetzen.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1051.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: