[45] ἀ-θέμιστος, dasselbe, Hom. dreimal, Od. 9, 106 Κυκλώπων ἐς γαῖαν ὑπερφιάλων ἀϑεμίστων, ohne Gesetze lebend, s. Scholl. u. Apoll. Lex. H. 12, 20; Iliad. 9, 63 ἀφρήτωρἀϑέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου, Od. 17, 363 γνοίη ϑ' οἵ τινές εἰσιν ἐναίσιμοι οἵ τ' ἀϑέμιστοι; ἀϑέμιστα δρᾶν Soph. frg. 811; Antiph. 4, γ, 6; ἔρδειν Her. 8, 143, von Vergehen gegen das göttliche Recht; vgl. Xen. Cyr. 1, 6, 6. – Compar. ἀϑεμιστότεροι Xen. Cyr. 8, 8, 5. – Adv. f. L. Aesch. Ch. 635 für οὐ ϑεμ.