[2] ἄ-946;945;955;949; (ἆ βάλε VL L. εἴϑε), o daß doch! Sp. D. [– ñ ñ] mit dem ind aor. Callim. frg. 455; Agath. 78 (VII, 583); Aemili. 3 (IX, 218); mit dem inf. vor. Ep. ad. 336 (VII, 699); BA. 321 fleht ἀβάλε, εἴϑε.
Brockhaus-1911: Bâle
Meyers-1905: Bâle · Bale