Online-Bibliothek

Reit

Reit (s. ⇒ Riet).

1. De in 't Reit sitt, het gôd Pîpen snîden. (Ostfries.) – Bueren, 143; Frommann, IV, 141, 303; Eichwald, 1507; Hauskalender, I.

*2. He sitt in 't Reit to Pipen schnîden. – Hauskalender, IV.