Online-Bibliothek

... Ollendeel, lütt Kamer bi den Bur'n, nich œwerschrag, nich œwerväl – up't Johr söß Schäpel ... ... dat süht se gor to girn. Un wenn een Stirn vun'n Häben föllt, denn föllt he ehr in't Hart; wit ...

... mi un grip nich nah min'n Kranz du söchst man för de Strat mi, nich för ... ... gor to schön – man mit din Ogen steckst du as mit'n Metz nah een'n. Du wist mi man begöschen un ...

Vagel Grip Oll Rostock – min oll Vaderstadt! Ick heww di ... ... di let un gew. Ick bün nu mennig Johr all fürt, 'n bäten all verspakt, man Rostock, dat's sonn eegen Wurt, ...

De oll Eek De Holtwohr hett 'ne Eek afslahn bi'n Ambarg dor an'n Soll; väl hunnert Johr hadd de dor stahn, un dat he s' slög, hett nödig dan, se was all holl un boll. ...

... hier rin inne Bütt! Nu treck wi dat Hemd noch vun'n Puckel dorto – na schri nich, tonacht gifft dat Grütt! ... ... mihr to sehn; un höllst du nich still, süh, denn hal ick'n Reep un tüder de Arm di un Been. ...

Sneedräwel Hei! störmt vun de nurdlich Kant dat in'n Küsel her! Hei! de Snee de törmt 'ne Schant dwas dor vör de Katenwand – dat's 'ne wille Gär. Rein as ob de Winter dun dor ...

... Se segg', wat ick vun de Taters stamm, se hadd'n achter'n Tun mi funn'n vör sößtig Johr bi den Knüppeldamm tonacht in ... ... un mit sin Seiß dor meigt he sick sin Kurn mit eegen Hänn'n. Ick wull, he ...

... Voß – tweejährig würr he un is'n heel kaptales Pird – irst dor stünn bomstill un schüdd he ... ... , rein as hadd een gleundig Kahlen achter ünner'n Swanz em dan. Rœwer güng dat œwer'n Graben, œwer't Rick ...

Pöppedeiken Mareiken, Mareiken, min lütt Pöppedeiken! Min Höhning, min Henning, min Tüterüterenning! Du schast'n riken Schulten frin, 'n Kruskopp schall din Brüjam sin, de halt di af to Pingsten ...

... , hett dat all keen'n rechten Schick nich – gah din'n Gang! Ick gah min ... ... Du büst lütt un pipig, Lurwig, as 'n oll pipsig, mitig Hohn, strakst di mit de ... ... hen di nah den irsten besten Tun; halt mi dor'n Staken, Lurwig, recht ...

... Aw. Dor hett se't mit'n Pœhl todeckt un hett'n heeten Steen em tenzen Föten hen ... ... woll ball uppen Däu wedder sleiht? 'n bäten Mulschell hüt? Sonn Mulschell deit mal sacht, ... ... nimmt dat, as een't nimmt; wat Gott een'n schickt, dat möt een drägen – dat is woll nu all ...

... Un Trin de kann een in de Kœk herüm marachen hür'n; de möt dat grot Fatt för de Päk mit Wipens noch afschür'n. Un ick, ick mücht, dat ... ... , de is min! Hurra! is't 'n Läben! Nu gifft't Smolt un Greeben ...

In Mandschin Dal ute Dak de Mand dor kickt, as 'ne Dirn œwer'n Tun, de sick grint, ehr Hochtitslinn' uppe Bleek hett prickt un ehr Hemm' twält uppe Lin. Dat Dörp liggt still up de witte Plan ...

... min Schrubenkrätzer, de ünnen an min'n Ladstock sitt; sonn Schruw höllt fast, licht los ... ... – Ick stah un kik un töw noch'n bäten, man he steiht fast up Trojedu; förwohr, he ... ... ick nich recht mihr drapen künn. Ick mak de Kiep dunn apen'n bäten, dat een to Tit man ruter künn, ...

... nahsten sin irst Appel drög – dat was sonn Freud för'n Ollen, as wir de Appel gollen. Nich lang, dor ... ... un wen dat nich wull drägen – den haugten s' baff vör'n Brägen. Dor würr wi mit de ...

... ihr't wedder geiht to Enn; wu got dat mit een'n ward, wu slicht – wen hadd vörut dat kennt! ... ... lang dat Hus em litt. Un wenn sin Schoh wist ute Dör'n, rut möt he toküm Johr; un wenn ...

... »Nee, wu flitig! Nee, wat'n Flit! Nahwer, so wat läwt nich! Dat's nu ... ... Scharpenwäwer!« Dünn tröck he sin Schuwkor nah in sin Lock an'n Öwer. »Gott, nee ja! Na, vör sonn een'n mak ick Krüz un Sägen!« säd dunn ...

... Sack vull Fläuh, süh, Vader, denn so is't vun Nöd'n, wi paß' ehr up zaft twee. Wi möt ehr eens de Bicht verhür'n, den Kopp ehr wedder stell'n; wat schall sonn oll unnoslig Dirn mit sonn oll rugen Gesell'n! Dat geiht so lang nu, ...

... achter schint de Sünn grad as in'n Mai so warming noch, dat's noch nich lat – ... ... Un wenn't de Kron is, Moder! Böhr mi min'n Kopp to Hög, ick will, ick möt dat sülm mit sehn ...

De vörnähm Gast Min Sœhn, pedd nich ... ... ! De Däl un Sahl de knackt un knarrt, un hier is'n vörnähm Gast; de is hüt af hier stägen, dreggt up sin'n Kopp een Kron – üm din leew Moder wägen möt wi ...