contrecto , āvī, ātum, āre (con u. tracto), ... ... B. (Kießling gegen die Hdschrn. osculis). – prägn., contrectata filiarum pudicitia, durch Betasten ihrer Körper geschändete, Tac. ann. 14, 35. – ...
māgnopere u. (bes. bei Cic.) getrennt māgnō opere ... ... omnes opere magno esse oratos volo, Plaut. Cas. prol. 21: opere magno edicite, Acc. tr. 508. – Im Komparativ v. magnus, quo maiore ...
tempestās , ātis, f. (tempus), I) der Zeitpunkt ... ... Liv.: omnem illam tempestatem, cui cesserim, Caesare impulsore atque auctore esse excitatam (dicit), Cic.: haud ignari, quanta invidiae impenderet tempestas, Liv. – v. ...
sequester , tra, trum u. sequester , tris, tre ... ... esse usus, Cic.: candidatus per sequestrem agit, Sen. – bildl., suam pudicitiam sequestrem periurii fieri passi sunt, Belohnung des Meineides, von Richtern, die für ...
tripudium , iī, n. (ter u. pes), I) ... ... ( schreibe terripavium). – u. Serv. Verg. ecl. 8, 30 dicitur etiam ideo a novo marito nuces spargi debere, quod proiectae in terram tripudium ...
il-lacrimo , āvī, ātum, āre (in u. lacrimo), ... ... potes, illacrima, Hor.: et illacrimavit et vicem suam conquestus est, Suet.: illacrimasse dicitur partim gaudio tantae perpetratae rei, partim vetustā gloriā urbis, Liv.: talibus illacrimant ...
ex-porrigo , rēxī, rēctum, ere, I) hervorstrecken, ... ... exporge frontem, sei freundlich, Ter.: qui novem iugeribus ad inferos exporrectus iacēre dicitur, Hyg.: serpens exporrecta, Vitr.: poet. m. Acc. resp., purpureo ...
im-perītus , a, um (in u. peritus), in ... ... initium imperitum, Quint. – v. Pers. oft subst., callidum imperitum fraudasse dicitur, Cic.: bes. im Plur., Cic. u.a.; Ggstz. ...
sub-sterno , strāvī, strātum, ere (ὑποστ ... ... . dgl., omne corporeum animo, Cic.: lacrimas cordi, Augustin.: delicias, Lucr.: pudicitiam alci, preisgeben, Suet. – II) übtr., etwas unten ...
tumultuor , ātus sum, ārī (tumultus) = θορυβάζω (Dosith. 61, 7 K.), lärmen, unruhig-, in Unruhe sein, Plaut., Cic. ... ... .: nam mihi ne dicere quidem videtur nisi qui disposite, ornate, copiose dicit, sed tumultuari, Quint.
commissio , ōnis, f. (committo), I) die Vereinigung, ... ... 53, 2. – III) das Begehen einer Schuld, si piaculis dicitur contracta esse commissio, wenn man sagt, daß eine Schuld begangen sei zum ...
maculōsus , a, um (macula), voller Flecke, I) = gefleckt, bunt, corium, Plaut.: lynx, Verg.: marmor ... ... et maculosus, Tac.: omni dedecore maculosus, Tac.: si (Iuppiter) in expugnanda feminarum pudicitia maculosus esset ac turpis, Lact.
ā-verrunco , āre, a) als t. t. der ... ... Arnob.: mala averruncare, bona prosperare, Apul.: av. prodigia, Liv.: procul, ut dicitur, averruncetur amentia, Arnob.: absol., di, inquis, averruncent, Cic. ad ...
symphōnia , ae, f. (συμφωνί ... ... 1, 9: ex accentibus et succentibus variata ratione musicae cantilena symphonia (Akkord) dicitur, Chalcid. Tim. 44: Ggstz. diaphonia, Isid. orig. 3, ...
catēgoria , ae, f. (κατηγορ ... ... .: Aristotelica quaedam, quas appellat decem categorias, Augustin. conf. 4, 16: Aristoteles dicit decem esse categorias, Serg. expl. in art. Donati 487, 25: Aristotelicae ...
1. condītūra , ae, f. (condio), I) das ... ... , Pelagon. veterin. 387 Ihm.: veneta, Lampr. Heliog. 24, 1: adicitur his cum in foco sunt conditura, Apic. 7, 267.
1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... re publica, bei dem das Staatsinteresse so innig beteiligt ist, Cic. – mendicitas aviditate coniuncta, Cic.: dicendi vis egregia, summā festivitate et venustate coniuncta, Cic ...
coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... dubitavit, Suet. – u. der Bindestrich , ›hyphen‹, quae coniunctio dicitur, Prisc. de accent. § 6. p. 520, 8 K. – ...
in-horrēsco , horruī, ere (Inchoat. v. inhorreo), I ... ... zusammenfahren, -schauern, -beben, erbeben, sich entsetzen, 1) eig.: dicitur inhorruisse civitas, Cic. fr.: domus principis inhorruerat, Tac.: inhorrescet ad subita, ...
merīdiānus , a, um (meridies), mittägig, I) ... ... Amm.: vallis, Liv.: circulus, der Äquator, Sen.: circinatio circuli, quae dicitur meridiana, Mittagslinie, Vitr. – subst.: a) merīdiānus, ī, ...
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für den zweiten Band eine weitere Sammlung von zehn romantischen Meistererzählungen zusammengestellt.
428 Seiten, 16.80 Euro