[880] būtȳrum, ī, n. (βούτυρον), die Butter, Cels. 3, 22 extr.; 4, 15 u. 18. Col. 6, 12, 5. Plin. 11, 239. Scrib. 43 u. 238. Plin. Val. 2, 1 u. 3, 14. Sidon. carm. 12, 7 (wo Abl. bŭtўrō falsch gemessen ist). Edict. Diocl. 4, 50 (wo buturum). – Poet. Nbf. būtur (Variante būtyr), Ven. Fort. 11, 23, 2.