[2327] ebulum, ī, n. u. ebulus, ī, f., Attich, Niederholunder (Sambucus Ebulus, L.), Cato r.r. 37, 2. Col. poët. 10, 10. Verg. ecl. 10, 27. Lucan. 9, 916: Form -bulus, Plin. 25, 119 (wo ebuli, quam nemo ignorat, fumo).