[3432] versificātor, ōris, m. (versifico), der Versemacher, Verskünstler, Vopisc. Saturn. 1 (7), 4. Ter. Maur. 1012: moderni versificatores, Beda de orthogr. 232, 21 K.: versificator quam poëta melior, Quint. 10, 1, 89: versificatores meliores quam duces, Iustin. 6, 9, 4.