Non valeam, si tu Rhythmos ex tempore quinque
Fundere materna voce Labulle potes.
Dente Cainino tarnen audes rodere Drama,
Ante duos annos quod mea Musa dedit.
Hoc quoque ridebis, stringens me scommate: semper
Quò sacra sie celebres Lindia, more tuo.
Vsque adeòne tibi sordet vernacula linqua,
Vt versus illâ scribere turpe putes?
O Fatuum! Grajus sermo Maternus Homero,
Virgilio Patrius nonne Latinus erat?
Nonne refers Matrem cum mugis foede Labulle?
Quando rudis, vox hæc nonne Paterna tibi?
Rhythmis ergò meis ceßa maledicere, ne TE
Semiasinum posthac, semibovemque vocem.