[96] ἁλιεύς, ὁ (gen. ἁλιῶς Phereer. B. A. 383), Seemann (ἅλς, ἁλιεύς Nebenform von ἅλιος), Od. 16, 349 ἐρέτας ἁλιῆας, 24, 419 πέμπον ἄγειν ἁλιεῦσι ϑοῇς ἐπὶ νηυσὶ τιϑέντες; Fischer Od. 12, 251 (ἁλιεύς), 22, 384 (ἁλιῆες); – ἀνὴρ ἁλ. Hes. Sc. 214; στρατὸς ἁλ. Opp. H. 5, 121; βάτραχος ἁλ. Seefrosch Arist. H. A. 9, 37; ein Fisch Plut. sol. anim. 27.