ἀνάλωμα

[197] ἀνάλωμα, τό, das Verbrauchte, der Aufwand, Aesch. Suppl. 476; Thuc. 7, 28; ἀναλώματα εἰς σιτία Dem. 27, 20; ἀνάλωμα γίγνεται Plat. Legg. VI, 775 a; ἀναλώματα ἀναλίσκειν V, 743 a; φέρειν, die Kosten tragen, Polit. 298 a; πυρός, Raub des Feuers, Heliod.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 197.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: