ἄποθεν

[302] ἄποθεν (ἀπό), = ἄπωϑεν, aus der Ferne, fernher, Aesch. frg. 376, u. häufiger Xen. u. Sp.; ὁ ἄποϑεν, der Entfernte, Arist. pol. 2, 1, 14.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 302.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: