[336] ἀπο-χρώντως, zur Genüge, hinreichend, μεμιμῆσϑαι Plat. Critia 107 c; εἰρῆσϑαι Rep. IV, 429 a; Isocr. 3, 27; ἀπ. ἔχει τοῖς ϑεωμένοις Antiphan. Ath. VI, 222 c (V. 16).