[355] ἄρμενος (ἄρω), angefügt, anpassend, passend, tauglich, geschickt, günstig. – Hom. dreimal: Od. 5, 234 πέλεκυν, ἄρμενον ἐν παλάμῃσιν; Iliad. 18, 600 τροχὸν ἄρμενον ἐν παλάμῃσιν; Od. 5, 254 ἐν δ' ἱστὸν ποίει καὶ ἐπίκριον ἄρμενον αὐτῷ; – ἡμέρα κούρῃσι γενέσϑαι ἄρμενος, ein für die Geburt von Mädchen günstiger Tag, Hes. O. 785; ἄρμενα πράξας Pind. Ol. 8, 73; ἐν ἀρμένοισι ϑυμὸν αὔξων N. 3, 56; πῶς ταῠτ' ἄρμενα Theocr. 29, 9.