[373] ἀσπάσιος, fem. ἀσπάσιος Od. 23, 233, ἀσπασίη Iliad. 8, 488, vgl. Luc. Necyom. 1; willkommen, erwünscht, Hom. z. B. Iliad. 10, 35 τῷ δ' ἀσπάσιος γένετ' ἐλϑών; erfreut, zufrieden, Hom. z. B. Od. 23, 238 ἀσπάσιοι δ' ἐπέβαν γαίης. – Adv. ἀσπασίως, gern, freudig, ἀσπασίως ἴδε γαῖαν Od. 4, 523, er war froh, daß er das Land sah, u. so öfter; ἀσπασίως τῷ κατέδυ φάος ἠελίοιο δόρπον ἐποίχεσϑαι Od. 13, 33; Aesch. Ag. 1536; Theocr. 16, 7.