[385] ἀ-τεράμων, ον, = ἀτέραμνος; so heißen die Acharner, Ar. Ach. 181; neben ἀτενής Vesp. 730. So B. A. p. 459, mit der Erkl. ἀκαταπόνητοι. Auch in Prosa, Plat. Legg. IX, 880 c. – B. A. p. 8 ἀτεράμνων· ἐπὶ τοῦ πάνυ σκληροῠ· τὰ γὰρ ῥᾳδίως ἑψόμενα τῶν ὀσπρίων τέρεμνα καλοῦσιν οἱ Ἀϑηναῖοι. Ebenso p. 20.