[410] ἀφ-ήτωρ, ορος, ὁ, der Bogenschütze (Pfeilabsender, von ἀφίημι), od. der Wahrsager (ὁμοφήτωρ), Beiname des Apollo Hom. Iliad. 9, 404, Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ πρὸς τοὺς γλωσσογράφους (vgl. Lehrs Aristarch. p. 42 sqq Sengebusch Homer. diss. I p. 52 sqq), ἀφήτορος τοῦ στροφέως ἀποδιδόντας. καὶ Ζηνόδοτος δὲ οὕτως ἐκδέδεκται· τὸν γὰρ ἑξῆς μετέγραφε νηοῦ Ἀπόλλωνος. ἀφήτορα δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ἐπιϑετικῶς, οὐ κοινότερον, ἀλλὰ τὸν Πύϑιον, οἷον ὁμοφήτορα, διὰ τὸ εἰς λόγους ἔρχεσϑαι τοῖς χρησμῳδουμένοις.